Færsluflokkur: Lífstíll

Kynferðisafbrot.

Í þessum töluðum orðum, er umræða í kastljósi (endurtekið) um refsiramma kynferðisafbrotamanna. Ég gef mér að um sé að ræða fyrst og fremst, þá sem brjóta á börnum.

Ég sem faðir átta barna, hlýt að fagna því að reynt sé að finna einhverja vörn fyrir börnin sem skynja ekki öfuguggahugsanahátt fársjúkra. Bíddu aðeins þvílíkt fallegur söngur hjá Fífilbrekkukórnum.

Já, ég var að fjalla um kynferðisafbrotamenn. Er í raun og veru einhver von til þess að hægt sé að lækna menn af þess háttar hugsanahætti?

Ég sem faðir, tek fram að mér vitanlega, hafa mín börn ekki lent í þeim slæmu örlögum að hafa verið misnotuð kynferðislega.

Alveg sama hvernig allskyns sálfræðingar, afbrotafræðingar, fræðingar og fræðingar reyna að fletta þessari hræðilegu staðreynd. Ekki eitt einasta foreldri, mun geta byggt vírusvörn gegn öfuguggahætti sem barnaníðingar eru sýktir af.

Foreldrar. Ef grunur leikur á misnotkun, leitið aðstoðar eins og skot.

Bara grunur getur nagað þig í svo marga hluta, að þú getur ekki sinnt þinni uppeldisskyldu.

 


Staðsetning gestastofu Vatnajökulsþjóðgarðs.

Ég var upplýstur um það í gær að staðsetning gestastofu yrði á svokallaðri Stekkakeldu sem er rétt innan við byggðina á Höfn. Ég veit ekki nákvæma staðsetningu en er ofurlítið hugsi yfir því hvort þarna sé ekki viðkvæm náttúra sem vert sé að láta í friði. Mér sýnist svosem eins og eitt sæmilega stórt hús rúmast ágætlega inni í bænum. Ef ég skil rétt, á þetta að vera vinnustaður og ég skil ekki alveg hugsunina bak við það að tylla þessu vel utan við bæinn svo enginn starfsmaður geti gengið í vinnuna og varla hjólað, miðað við hvað fáir hér nota reiðhjólið í og úr vinnu við núverandi aðstæður. Þessi ákvörðun samræmist enganveginn hugsuninni um þjóðgarða, náttúruvernd eða umhverfisvernd yfirleitt. Þessa ákvörðun hlýtur að þurfa að endurskoða rækilega. Að mínum dómi á gestastofa hvergi betur heima en innan gamla þjóðgarðsins sem við öll þekkjum, í eða við Skaftafell.

Lífsgæði.

Nú ætla ég að demba mér í heita pottinn (fiskeldiskerið) og njóta þess að í túnfætinum vellur heita vatnið upp. Eitt rauðvínsglas áður, einn bjór í nestið og eitt rauðvínsglas á eftir. Svo ætla ég að demba mér í nýja sófann framan við imbann og horfa á nýkrýndann sjónvarpsmann eða hvaða helv. verðlaun hann hlaut þarna áðan. Nennti ekki að horfa á þetta dæmalausa rugl. Að vísu er þetta endurtekið efni en hver getur hangið yfir sjónvarpi í hádeginu.

Gult eða rautt á skjánum.

Ég er að reyna að horfa á einhverja ameríska bíómynd með öðru auganu. Ég sé að sjónvarpsmerkið er gult sem þýðir að myndin er ekki ætluð mjög ungum. Þó er ég búinn að sjá, allavega tvö morð og eina alvarlega líkamsárás. Mér er með öllu óskiljanlegt hvernig uppeldi þeir dómarar hlutu sem meta áhorfshæfi bíómynda sem sýndar eru í ríkissjónvarpinu. Þeim finnst allt í lagi að allt niður í 12 ára krakkar horfi á morð, rán og misþyrmingar. En ef sést í konubrjóst, ég tala nú ekki um ef sést í bæði á sömu konunni, er umsvifalaust komið eldrautt merki á skjáinn. Ég segi bara enn og aftur, hverskonar uppeldi hlaut þetta fólk sem tekur sér það vald að meta sjónvarpsefni oní landann? Hvort haldið þið lesendur góðir, að hæfi ykkur betur að læra að drepa nógu marga á nógu stuttum tíma, eða að fá að horfa á falleg ástaratlot, jafnvel samfarir, (ef hugarflugið fær að njóta sín) í sjónvarpi alra landsmanna. Hvort finnst ykkur lesendur góðir, skemmtilegra að horfa á og vita af unglingum horfa á, morð, líkamsmeiðingar, rán, nauðganir eða annarskonar misþyrmingar. Eða fallega, sakleysislega ástarsenu í sjónvarpinu?

Ég bara spyr?


Hvað er vaxtamunur? Prófessorstiktúrur:

Ég horfði á Silfur Egils á sunnudaginn og heyrði ekki betur en prófessor Þorvaldur Gylfason talaði um 13,5% vaxtamun á inn og útlánsvöxtum. Ég geri ráð fyrir því að Þorvaldur eigi við að lánastofnanir taki til sín 13,5% meira en þær láti frá sér.

Þó ég reyni að forðast að opna blogg sem ég veit að ekki er hægt að kommentera á, las ég prófessor Hannes Hólmstein Gissurarson í kvöld. Hann segir að vaxtamunur hér sé 1,9%. Enn geri ég ráð fyrir að lánastofnanir taki þá 1,9% til sín.

Það er aldeilis furðulegt að þarna skuli vera á ferð, prófessorar sem vinna við sömu stofnun, rekna af sameiginlegum sjóðum þjóðarinnar. 13,5% vaxtamununur, á hvorn veginn sem er, er gríðarlega mikið en 1,9% á hvorn veginn sem er er að sama skapi gríðarlega lítið. Hvernig þessir menn fá sig til að opinbera þessar tölur fyrir alþjóð og rengja hvorn annan án þess þó að geta á nokkurn hátt útilokað reikningskúnstir hvors annars, er alveg með ólíkindum. Það að þjóðin skuli þurfa að halda þessum stærðfræðiséníum uppi er náttúrlega alveg út úr korti því að þessir vinnufélagar eiga auðvitað að taka að sér verðugri verkefni fyrir einhverja sem hugsanlega gleyptu niðurstöðurnar möglunarlaust.

Það að 13,5% vaxtamunur lánastofnunum í vil sé staðreynd nær engri átt. Þó markaður hér sé lítill, er alveg útilokað að erlendir bankar létu þann gulrófnagarð óáreittan. Þess vegna tel ég að prófessor Þorvaldur sé eitthvað yfir þverslánni með sína sendingu. Á hinn bóginn er 1,9% lánastofnunum í vil jafn fáránleg della því í sama mund og prófessor Hannes spyrnir þessari tölu alldjúpt oní völlinn vel framan við vítapunktinn, lokar hann augunum fyrir því að verðtrygging lána er ekkert annað en vextir og það meira að segja okurvextir.

Mín niðurstaða er sú að prófessor Þorvaldur sé að reka hálfgerðan lygahræðsluáróður fyrir upptöku evru en prófessor Hannes sé að halda uppteknum hætti og rengja sem mest af því sem vinnufélagar hans halda fram með einum eða öðrum hætti.

Mitt mat á vaxtamun hérlendis er, að venjulegur viðskiptavinur banka eða sparisjóðs hér á landi sé að legja sinni lánastofnun til um 9-10% í vaxtamun.


« Fyrri síða

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband