Hátt og lágt.

Eitt sinn spjallaði ég við Pálma í Nettó um orðskrípið "lágvöruverð" (lágvöruverðsverslun). Hann var sammála mér um að þarna væri farið óþarflega frjálslega með samsetningu á orðum. Okkur kom saman um að nægilegt væri að tala um "lágverðsverslun" en ekki blanda "lágvöru" inn í umræðuna. Ef til vill eru sumar vörur í lágverðsverslunum, lágvörur að gæðum miðað við það sem best gerist en miðað við kaupgetu almennings, látum við það duga okkur alla jafnan. Dag eftir dag les maður í blöðum þetta leiðinda orðskrípi sem þýðir í raun að bæði séu vörurnar ódýrar og lélegar. Vilja lágverðsverslanir hafa á sér þann stimpil að vörurnar hjá þeim séu ódýrar af því þær séu lélegar? Að fenginni reynslu, samþykki ég ekki að Nettó sé að selja lélega vöru.

Tími til að endurnýja.

Fyrsta sem kemur upp í hugann þegar maður les þessa frétt, er að þarna hafi gleymst að endurnýja. Einungis 4 af 12 starfa ennþá. Ætli hinar 8 séu fallnar frá? Þetta lýsir nýtni Þjóðverja betur en nokkuð annað.

Elsta vændishúsi Hamborgar lokað

Við hæfi.

Jæja þá er komið að því!

Á þessum tímamótum er við hæfi að óska lesendum sínum á þessum vettvangi, hæfilegs ófriðar en þó, gleðilegs nýárs. Gætum þess að ládeyðan nái ekki tökum á okkur því þá verður komandi ár bara leiðinlegt.

Ég ætla að gefa sjálfum mér áramótaheit. Ég ætla að léttast um 8.000 grömm á árinu sem senn byrjar. Ég er núna 80+.

Gleðilegt nýár öll og takk fyrir það sem er að líða.

Jólaglaðningur.

Hérlendis er gefið út dagblað sem nefnist "24stundir" eða "sólarhringur" eins og Sigurður G Tómasson kallar það. Á baksíðu þess blaðs í morgun sá ég þá mestu gleðifrétt sem, en sem komið er, hefur glatt mig hvað mest fyrir þessi jól. Sumsé, íslenskir """athafnamenn""" ætla að styrkja kínverskan skipasmíðaiðnað. Gleði mín felst í því að þarna munu kínverskir skipasmiðir og iðnverkamenn á þeirra snærum, sjá fyrir endan á bágum lífskjörum sem hafa fylgt þeim til þessa dags.

Að sjálfsögðu munu íslensku """athafnamennirnir""" víkja að þeim góðum greiðslum fyrir greiðann eins og þeir hafa allsstaðar gert hvar sem þeir hafa komið og verið þiggjendur.

Ég trúi því að landslýður muni gleðjast með mér þegar hann gerir sér grein fyrir mikilvægi þess að íslenska útrásin endi alla leið í Kína en þar mun víst vera talsverður skortur á að laun séu mannsæmandi en úr því munu hinir íslensku """athafnamenn""" bæta snarlega trúi ég.

Rétt þykir mér að við hinir sem ekki leggjum í svona framkvæmdir, heiðrum þessa landa okkar á eins veglegan hátt og okkur er unnt. Ég geri hér með þá kröfu til "sólarhringsins", að blaðið nafngeini þessa """menn""" svo við hin getum sýnt þeim hvað við berum mikla virðingu fyrir afli þeirra og áræði.

Að svo mæltu, óska ég landslýð öllum gleðilegra jóla og farsældar á komandi ári og vona að allir séu sáttir við sitt.

Hátíð fer í hönd með ýmsu sniði.

Flest bendir til að við Íslendingar siglum inn í jólahátíðina á m/b Yfirdrætti RE eftir skuldafeni sem er mjög auðrötuð siglingaleið hér innanlands. Skelfileg afleiðing góðæris í gerfi himinhárrar skuldasöfnunar heimilanna í landinu í formi yfirdrátta hlýtur að enda með ósköpum. Ég velti mikið fyrir mér hvort þessi staða skapi þessa ofboðslegu góðærismælingu á okkur í samanburði við aðrar þjóðir.

http://www.blog.central.is/traveller

Ég bið þig lesandi góður að kíkja ofurlítið á þessa síðu hjá dóttur minni. Hugsaðu áður en þú hendir frá þér tækifærinu til að öðlast ofurlitla sálarró í svartasta skammdeginu. Ég er ekki í vafa að hægt er að fá ríflegan yfirdrátt á kostakjörum til að styrkja hin ýmsu svæði í heiminum sem standa höllum fæti. Mér þykir líklegt að hægt sé að höfða til samvisku lánadrottnanna og daganna sem í hönd fara, til að særa út annaðhvort greiðslufrest eða nýjan yfirdrátt í því skyni að koma til aðstoðar bágstöddum í einhverju landi sem standa skör neðar en við á yfirdráttarvelmegunarmæli alþjóðasamfélagsins.

Hörmungarástand.

Það eru engar smá upphæðir sem lánastofnanir taka til sín í formi vaxta af yfirdráttarskuldum. Ekki að undra þótt þær sýni einhvern hagnað. Gaman væri að sjá hagnaðarmyndun innanlands sérstaklega hjá þeim.

Þetta er góðærið í sinni björtustu mynd.

Hvenær kemur að skuldadögunum.

Sitja þessir lánadrottnar ekki uppi með fullt af verðlausum fasteignum, handónýtum bílum eða bara með glatað fé?

Yfirdráttarlán aldrei hærri

Mogginn fyrstur með fréttirnar.

Alltaf jafn gaman að fá Moggann og engir auglýsingasneplar hangandi utan á honum eins og snýkjudýr. á forsíðunni í dag er frétt um að Kaupþing hafi ráðskast með gengi hlutaréfa í FL Group. Ég hélt að FL og GLitnir væru í vösum sömu aðila. Jæja maður veit ekki alveg allt. Svo er Skeiðarárhlaup hafið en hingað austur í Suðursveit leggur engan brennisteinsfnyk. Á einum stað inni í blaðinu er fjallað um að arabísk ví séu sífellt að verða vinsælli. Svolítið sérkennilegt að framleiðsla á vínum sé leyfileg í löndum þar sem neysla þess er bönnuð. Það var mun meiri samsvörun í aðgerðum hér og víðar á bannárunum sem svo eru kölluð. Þá var bæði neysla og frameiðsla bönnuð en hver fór svo sem eftir því. Ég verð hugsi yfir því hver eigi eiginlega að torga öllu þessu víni frá löndum múslima þegar framleislan verður orðin jafn öflug og verið er að boða í þessari grein. Hvernig verður ástandið eiginlega orðið þegar svo bætist við bjórinn frá Vestmannaeyjum og jafnvel víðar að. Er ekki einhver möguleiki að framleiða annarskonar eldsneyti úr öllu þessu, eitthvað á aðalvélina eða bíltíkina. Æ maður verður bara þyrstur af að hugsa um allar þessar guðaveigar. Halló halló hvar er glasið kelling!!!

Pirringur:

Skammdegi sígur að og komin jólafasta, sauðfjárbændur margir hverjir byrjaðir að fara með hrút í ærnar. Það kallast tilhleypingar í Suðursveit. Veðrið hefur verið rysjótt og því fylgja ýmsir kvillar svo sem eins og flensur sem lýsa sér í raddleysi sem kemur sér ákaflega illa fyrir söngfugla og ræðuskörunga, léleg akstursskilyrði á þjóðvegunumog ýmislegt sem maður lætur fara í taugarnar á sér í hversdagslegu amstri.

Eitt er þó sem hefur farið illilega í mínar þó svo þolinmóðu taugar að undanförnu. Það er þessi helvítis ómerkilegi andskotans límmiði sem hefur verið hengdur framan á forsíðu Morgunblaðsins að undanförnu. Þetta hefur valdið mér meiri vanlíðan en hálsbólga með tilheyrandi raddleysi og hóstakjöltum, sem líklega hefur valdið því að upptaka jólalaga hjá karlakórnum Jökli fóru gjörsamlega í súginn. Að framansögðu getið þið líklega ímyndað ykkur hvað helvítis límmiðinn gerir mér gramt í geði. Ef ég reyni að losa hann, ríf ég venjulega forsíðuna í tvennt, sem þar af leiðandi gerir það að verkum að hún er ólæsileg, eða hver nennir að lesa forsíðufréttir í tveimur pörtum. Ekki ég.

Ég fer ekki fram á mikið. Þið þarna í Reykjavík. Viljiði vinsamlegast halda þessum helvítis límmiðum innan borgarmarkanna. Þeir eiga ekkert erindi til okkar, allavega ekki hingað austur í Suðursveit.

Þegar þörfin er stærst!!!

Já þá er hjálpin, sem betur fer stundum skammt undan. Svo sannarlega bjargaði þetta uppátæki þeirra félaga kvöldinu. Þeir aukaleikarar í spaugstofunni stóðu sig hver öðrum betur. Svona leikdóma sér maður oft í héraðsfréttablöðum þegar tekist hefur að draga einhvern rollubóndann upp á svið og gera úr honum persónu í einhverju stórvirkinu. Mesta snilldin var þó, að þeir Óttar, Kári og Sigurður Líndal skyldu bara leika sjálfa sig í sínum daglegu hlutverkum. Ekki sýndist mér þeim leiðast þetta, allra síst Kára þegar hann skilgreindi heila og heilalausa. Förum ekki nánar útí það.

Ófyrirleitnar og villandi fyrirsagnir.

Kjarasamningar í skugga þrenginga í efnahagslífi.

Þessa fyrirsögn má lesa á bloggi Deiglunnar.

Undanfarna mánuði hefur staðið yfir heilaþvottur sem SA (samtök atvinnulífsins) hafa staðið fyrir. Þvegnir og skrúbbaðir eins og sviðahausar, hafa verið heilar í höfðum verkalýðsforkólfa víðsvegar að af landinu, ég held bara allra sem einhverjar líkur eru á að komi nálægt þeim kjarasamningum sem eru í undirbúningi.

Í fyrsta lagi vil ég taka það fram að mér finnst liggja nokkuð ljóst fyrir að forsvarsmenn verkalýðsfélaga eru komnir inn í fílabeinsturn og fá ríflega greitt fyrir. Þeir eru orðnir hæstlaunuðu einstaklingar í sínu umhverfi og hafa þess vegna frekar eigin hagsmuna að gæta en umbjóðenda sinna.

Heilaþvotturinn hefur gengið alveg ágætlega og vert er að hrósa þeim sem halda á skrúbbnum í þetta sinn. Á sama tíma og alls kyns greiningadeildir víðs vegar um veröldina komast að þeirri niðurstöðu að hvergi í heiminum sé meiri velverð en hér, eru þvottakerlingarnar búnar að skrúbba svo verklega inn í heilabúið á viðsemjendunum að það er beinlínis allt í kaldakoli hér. Hér eiga atvinnurekendur ekki til hnífs né skeiðar og eru við það að loka sínum fyrirtækjum vegna óárans og illrar stöðu í hvívetna.

Ég bara spyr, hvers konar aumingjar eru þessir forsvarsmenn í verkalýðsforystunni? Ætla þeir einu sinni enn að láta vælukórinn valta yfir sig og sína umbjóðendur. Þeir sem koma að samningamálum fyrir verkalýðinn verða að gera sér grein fyrir að þeir eru ekki þarna vegna eigin launa, heldur launa umbjóðenda sinna.

Ég hef sagt áður og endurtek hér að lægstu launataxtar eiga að sjálfsögðu að hækka upp í 190.000.- strax ekki eftir 2 ár eða 3. Það að reyna að væla út lækkaða skattprósentu launa upp að einhverju lágmarki er bara tímasóun. Nær væri að fá hækkaðan persónafslátt, breytingu eða niðurfellingu á verðbótaþætti lána, niðurfellingu stimpilgjalda og ýmislegt sem kemur almenningi til góða. Þar með væri hægt að verja það að einungis lægstu laun hækkuðu í þetta sinn.

Mér er ekki fullkunnugt um hvernig forsvarsmenn verkalýðsfélaga semja um sín laun en ég legg til að launahækkanir þeim til handa þeirra verði fryst þar til 190.000,- kr. marki lágmarkslauna verður náð. Eftir það mætti gera sérstakan rammasamning um þeirra kaup og kjör.