Áfengi og kjaramál.

Ég heyrði viðtal við Sigurð Kára Kristjánsson á Bylgjunni áðan. Þar var verið að ræða þingsályktunartillögu um sölu áfengis í matvöruverslunum sem er Sigurði greinilega mjög hugleikin. Umræðan snýst um þetta sérstaka frelsi sem gott og vel, er ágætt út af fyrir sig. Þar er höfðað til auðveldara aðgengis viðskiptavina (neytenda). Annað sjónarmið er auðveldara aðgengi unglinga. Eitt sjómarmið hefur ekki verið reifað mér vitanlega. Það er starfsfólk matvöruverslanana sem oft á tíðum eru unglingar í vinnu með námi sem hvorki mega selja né kaupa áfengi.

Ég heyrði í útvarpi um daginn að kennarar nota þessa unglinga sem viðmiðunarstétt í launamálum. Ef til vill er það engin tilviljun að þessi þingsályktunartillaga Kemur upp núna. Eru ekki kjarasamningar kennara á næsta leiti? Ef matvöruverslunin fær áfengið, missa þessir unglingar vinnuna, kennarar missa viðmiðunarstéttina og verða þar af leiðandi ráðvilltir í kröfugerðum og sveitastjórnirnar verða ofsakátar.

 

Athugasemdir

[Auðun Gíslason, 10.10.2007 kl. 18:43]

Sennilega rétt, að þessir áhugamenn um aðgengi og verð á áfengi, eiga við annað vandamál að stríða gagnvart áfengi, heldur en einmitt aðgengi og verð! Skoða verður málið í því ljósi!

[Páll Jóhannesson, 10.10.2007 kl. 21:30]

Ég hef aldrei skilið þennan ofboðslega áhuga Sigurðar Kára og fleiri hvolpa á þingi á því að koma víninu í Nettó og fleiri búðir. Held þeir ættu að snúa sér að því að leysa alvöru verkefni / vandamál sem blasa við í þjóðfélaginu. Ekki hefur þeim tekist að smíða reglugerðir til að halda utan um t.d. erlent vinnuafl svo dæmi séu tekin ogfl. og fl.